Sorgu ve Sır - Patrick Ness (Tanıtım ve Yorum)

İlk kitabın tanıtım ve yorum linkini bırakıyorum.(Umut Bıçağı)

 Todd, umuda ulaşmak için çıktıkları engebeli yolun sonunda düşmanla karşılaşıyorlar ve Viola yaralı. Reis ise onlardan önce Heaven a ulaşıp ele geçirmiş bile. Düşmanın kucağına düşüyorlar. Reis tarafından sorguya çekilen Todd, bir kulenin tepesine hapsediliyor. Burada kasabanın eski reisi ile karşılaşıyor. Umutlarının boşa çıkmasının öfkesini bu oda arkadaşına kusuyor. Ama bu adamdan öğreneceği şeyler var.

 Mesela Sparklara yaptıkları... Ve tabi ki gürültünün ilacını bir yıl önce buldukları gibi ... Ama ilacı her gün içmezlerse gürültü geri gelmekte kararlı . 

Todd, hapsedildiği kuleden Reis (artık başkan) Prentiss in halkı nasıl manipüle ettiğini görüyor. Tıpkı kendisini manipüle ettiği gibi. 

Viola onların elindeyken Todd un yapabileceği pek fazla şey yok. Verilen görev ise başkanın oğlu Davy ile birlikte Sparklara göz kulak olmak. Hani o, büyük savaşa sebep olan, gürültünün sebebi olan virüsü yayan, vahşi, kana susamış olarak anlatılan Sparklara. Halbuki savunmasız hayvanlar gibiler.

Ardından kitap Viola ya dönüyor. Bu kez onun gözlerinden okuyoruz. Şifa evinde uyanıyor ve buradaki kadınlar onu iyileştirmek için ellerinden geleni yapıyorlar. Başkan Prentiss de Viola ile bir hayli ilgili. Gelecek olan gemi ve içindekiler konusunda Viola ya ihtiyacı var. Ama bir süre sonra şifa evindeki bir grubun da kendine has gizli planları olduğunu anlıyor Viola. Ve taraf seçmesi isteniyor.

Başkan Prentiss, bir yandan halkı manipüle ederken, gürültü sorunundan müzdarip olmadıkları için kontrol edemediği kadınları türlü sebeplerle halktan ayırıyor. Prentiss in gelişinden çok önceleri bile Heaven da kadınlar küçük görüldüğü için çokta zorlanmıyor. Önce halktan ilacı kesip, güveneceğine emin olduğu kişilere vermeye başlıyor. Ve ortalıkta  dolanan söylentiler... Başkanın gürültüyü kontrol edebildiği ve bunu bir silah olarak kullanabildiği haberi halk arasında dilden dile dolaşıyor.

'Sır' adında bir örgüt tekrar ortaya çıkıyor. Kasabada bombalar patlamaya, kadınlar ortadan kaybolmaya başlıyor. Yollar ayrılıyor, sözler bozuluyor, asla seni terk etmeyeceğim denilenler arkada bırakılıyor, ölümler artıyor, gönülsüz iş birlikleri gördükleri katliam ve zulüm karşısında yerini teslimiyete bırakıyor. 

Kitabı sevdim. Akıcı ama çokta sürükleyici değildi. Yani elli sayfa okuyup kenara koyabileceğiniz bir kitap. Bu kötü bir şey değil. Yanında başka bir kitap da okunabilir. Sorun şu ki, çok uzun.Kitap 500 sayfa. 100 sayfa azaltılabilirdi. Viola nın şifa evindeki bölümler ve Todd un Sparklar ile ilgili bölümleri güzel ama fazla uzundu. Birbirlerini bulmaları ve o müthiş(!) planı devreye sokmaları kitabın yarısına denk geldi resmen. (250 gibi) Sonrası çok daha akıcı ve sürükleyiciydi. Yalnız tarafların hiç biri masum değil. Bazı olayların kendileri tarafından suçu karşı tarafa atarak işlendiğini düşünüyorum.(-ki yanılmadım)  Bu konuda Açlık Oyunları geldi hemen aklıma. Muhtemelen pek çok distopyada bu tür sahneler vardı.  Ama kitap konusunda şunu söylemeliyim; karakterlerin yaptıkları planların suya düşmesi anlaşılabilir bir durum. Ama büyük bir cesaretle yola çıktıkları her seferinde yüz üstü çakılmaları biraz can sıkıcıydı. Kendimi "Yine mi olmadı?" derken buldum ve sık sık gözlerimi devirdim. Bu kitapta Davy i sevmeye başlıyoruz biraz. O sadece babasının gözüne girmek isteyen, kaybolmuş ve kimsesiz bir çocuk. Dediğim gibi kitap uzundu ama yazarımız karakterleri sürekli başarısızlığa sürüklese de, sevdim. Serinin son kitabı İnsan Denen Canavar ı da yakın zamanda okuyup, seriyi bitirmek istiyorum. :)

Sparklar izlediğim bir filmi hatırlattı bana. John Carter; İki Dünya Arasında filminde (prensese uyuz olsam da severim o filmi) dört kollu konuşabilen uzaylılar vardı. Gerçi kitapta daha zayıf yaratıklar ama gözümün önüne onlar geldi hep. (Alttaki ilk gif )

(gifler alıntıdır)