2017 nin son kitabı ve 2018 in ilk yayını ile karşınızdayım.
Ferdkent te yaşam başkadır. Henüz birkaç günlük bebekken buraya getirilirsiniz ve sizi yetiştirecek Fred anne, Fred babanın yanında yaşamaya başlarsınız. Burası çocukların güvenle yaşayıp, büyüyebilecekleri bir yer. Okulumuz, parkımız evlerimiz çocukların güvenliği göz önüne alınarak yapıldı.
Ben mi? Ben Rosi, oniki yaşındayım. Fredkentteki en büyük çocuklardan biriyim.Diğeri ise Edwy. Davranışları yüzünden uzun süredir onunla konuşmuyorum.
Fredler bütün çocukları bir araya toplayıp artık gerçek evimize ve ailelerimize geri gideceğimizi söylediklerinde, kardeşime belli etmesem bile içimde kötü bir his vardı. Neden şimdi? Gerçek ailemiz bunca yıl neredeydiler? Neden onları hiç görmedik? Ve gerçek ailelerimiz de Fredler gibi iyi ve bizleri çok sevecek öyle değil mi?
Kitap,her ne kadar sorumluluk bilinci ile büyütülse dahi çocukluğun verdiği duyguları yansıtma bakımından tatmin edici ve akıcıydı. Finali beni pek şaşırtmadı. Beklemiyordum böyle bir final ama kitap boyunca sizi merakta bırakacak ip uçları vermek yerine, yazarımız iki sayfada bir ''Fradler farklı'' diyerek okuyucuyu bütün ihtimallere açık bırakıyor.Haliyle final sizi şaşırtmıyor. Devam kitabı gelmeden okumayın derim. Keşke yazar, kitabı biraz daha uzatıp olayları hareketlendirseymiş. Kitap güzel ve akıcı ama kitabı bitirdikten sonra düşününce, elle tutulur pek bir olay olmadığını farkediyor insan.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Tasarlamak gerçek bir şeydir; açığa vurulmuş düşler denenmiş demektir.
(İnci - John Steinbeck)