Ağaç Ev Sohbetleri 80

 Bu etkinliğe katılmam hep ani bir kararla oluyor. :) Konuyu gördüğüm gün ya da aklıma bir şey düştüğü an pat diye kendimi bu etkinlik için bir şeyler yazarken buluyorum. :) Eğleniyorum da. Bu haftanın konusu Aynadaki Yansımam dan gelmiş.

"Eğer bir masal karakteri olsanız nasıl biri olurdunuz? Görünüşünüz, kıyafetiniz, özel yeteneğiniz, yaşadığınız yer nasıl olurdu?"

Ben bir masal karakteri olsam, hayattan zevk almasını bilen, bazen güler yüzlü, bazen acıtacak gerçekleri söylemekten çekinmeyen, herkesin danışabilmesi ve dertleşebilmesi için kapısını hiç kapatmayan, yüzünde yılların bilgeliği ile oluşmuş sevimli kırışıklıklarıyla, saçlarına düşmüş beyazlarıyla, atletik ama biraz da tontik bir nine-teyze olurdum. (kendimi neden yaşlı olarak hayal ettiğimi bilmiyorum. Ama genç bir karakter olmak istemedim nedense.) Yeri geldi mi gürleyen ama özünde sakin görünen bir bilge. Ayda bir kaç kez farklı tatlarda yaptığı kek ve kurabiyeleri paketleyip, çocukların pencerelerine gizlice bırakan, bazen balık avlamak için denize açılan, bazen ağaca çıkıp elma toplayan, bazen ise çocuklarla birlikte minik haylazlıklar yapan bir çılgın. Yazları ayda bir okuma piknikleri adı altında etkinlikler düzenleyen ve bu etkinlik için yaşadığı köyün-kasabanın altını üstüne getiren biri. Bu okuma pikniklerinde herkes kitabını getirmeli ve yeme-içme faslı, su savaşları gibi etkinliğin vazgeçilmezleriyle birlikte, bir ağaca yaslanıp ya da çimenlere yüz üstü yatıp herkes bir saat kitap okumalı.

Denize yakın, iki katlı, geniş bir ahşap evde yaşardım. Arka bahçede atlarım olurdu. Okçulukta da maharetim olmalı tabi. 

Her pazar masal günü ilan ederdim. Özel güçlerimden biri, okuduğum kitabın içine girebilme ve diğerlerini de benimle kitabın içine sokabilme, kahramanlarla maceraya atılabilme olurdu. Bu sayede masal günü, kasabadaki tüm minikleri maceradan maceraya koştururdum. Diğer özel yeteneğim ise insanların yüreklerinde, kendilerinden bile sakladıkları isteklerini, niyetlerini görebilmek. Sorunlarına çözüm ararlarken, mutsuzluklarının karanlığından kurtulmaya çalışırlarken haylaz ve gizemli sözlerimle onlara yardımcı olurdum. 

Her kahramanın bir zayıf yönü vardır. Benimkisi başkalarının yüreğindekileri görebilsem de, kendi yüreğimdekileri bir türlü çözememem, bu konuda beceriksiz olmam olabilirdi.